|
(Veenendaal,
15 december 2002, van uw verslaggever)
Deze winterse december dag begint met goed nieuws. De
verwachte ijzel ligt boven de lijn Zandvoort-Winterswijk. Dus we
kunnen gewoon van huis en reppen ons gezwind naar Soest voor de
tweede Soester Kerstcyclo als een van de KPN bedrijfsdeelnemers.
De Permanence
voor de KPN-ers is in de vlak bij de start gelegen jeugdherberg,
waar voor alle voorzieningen voor de verwende renner is gezorgd.
De Personeelsvereniging PVKPN heeft gezorgd voor ontbijt,
koffie en na de wedstrijd is er gelegenheid tot douchen. Omdat ik
het parcours niet ken en helemaal niet gesteld ben op de bij wedstrijd
en cyclo's horende bliksemstart, ga ik eerst maar eens een stukje
inrijden. Dan wordt
ik vast warm en kan ik de komende krachtsexlosie beter aan
Mooi Parcours
De organisatie heeft een mooi parcours neergelegd met veel wenden
en keren. Op het asfalt is het ineens verradelijk glad. Dat blijkt
als ik plotseling mijn voorwiel zie wegglijden en op mijn linkerzij
val. Gelukkig geen erg. In het laatste half uur voor de start komt
er nog een bataljon huzaren of wat dies meer zij op het parcours.
Zij helpen de organisatie met het vrijhouden van de route en behoeden
zodoende kinderen, bejaarden, honden, paarden, trimmers, turners,
voetballers en hinkelaars van een gewisse aanrijding met een fanatieke
coureur.
KPN-ers staan met de
cracks in het eerste startvak en vliegen gezwind achter de bus van
de KNWU aan op het geneutraliseerde gedeelte.
Vooraan in het
veld
Ik zit vooraan in het veld en heb zodoende een perfecte start. Als
twintigste het veld in. Dat lijkt me wel een mooie eindklassering
en de eerste halve ronde lijkt niets dat eindresultaat in de weg
te staan.
|
|
Het parcours is goed berijdbaar en lijkt sterk op wat ik vanuit thuis
gewend ben. De kou van de laatste dagen is uit de lucht, het dooit
licht, dus wat wil een ambitieuze fietser nog meer?
Tweede ronde
Aan het einde van de eerste ronde, begin tweede ronde begint mijn
rug op te spelen. Oorlogswond..Granaatscherf...
Waar ik eerst nog op het buitenblad vol mee kan, moet ik steeds
lichter gaan rijden, tot ik uiteindelijk alleen nog maar het middenblad
rond krijg. Zo ga ik in omgekeerde volgorde het peloton door. Ik
begin vooraan en drijf steeds verder naar achteren. In de tweede
ronde denk ik aan afstappen, maar de gedachte aan vrouw en kinderen
die met een glimlach aan de finish op mij wachten doen mij besluiten
door te rijden.
Huub C. is er om foto's te maken. Ook hij ziet dat ik er niks van
bak en doet nog verwoede pogingen mij op te zwepen, maar helaas
het helpt niet.
Derde ronde
In de derde ronde, op het keerpunt, gooi ik uit wanhoop
de fiets in de bosjes en doe de voorgeschreven oefeningen voor de
rug. Bezorgde wandelaars en mede-fietsers vragen mij of de EHBO
moet komen. Da's gelukkig niet nodig en zie...ik consolideer mijn
positie. Na de eerste ronde was ik de derde KPN-er en nu ben ik
ongeveer tiende, naar mijn eigen inschatting. In het totale veld
lig ik ongeveer zestigste als ik af ga op wat er aan een jonge rijder
wordt toegeroepen die mij poogt in te halen. Zijn inhaalpoging smoor
ik in een struikje. Als je er voorbij wilt moet je harder rijden
en niet harder snijden, rijm ik voor hem in een kort Sinterklaasgedicht.
|
|
Laatste
ronde
In de vierde en laatste ronde gaat de fiets weer de bosjes in en
doe ik weer mijn elegante vloeroefeningen (tien punten van de
Russische jury). Ik heb het nu ook koud en kan mijn kracht
in het geheel niet kwijt. Vorige week had ik het met minus 5
graden in windkracht 5 oostenwind minder koud dan deze dag.
Uiteindelijk wordt honderddrieënzestigste (het kan ook hondervijfentachtigste
zijn) en zestiende KPN-er, terwijl ik was vertrokken om tweede achter
Fred van Zetten (KPN Netwerkbouw) te worden. Fred wordt uiteindelijk
tweede. Ik denk erover om te stoppen met fietsen en over te stappen
op hinkelen, maar het kan ook nog dammen of steppen worden.
Ik fiets op een MTB-rijwiel
van 15.000 zloty's en eindig tussen de renners met een standaard
aan de fiets en een broodtrommel onder de snelbinders op de bagagedrager.
Da's niks, ik rijd nooit meer en zeker geen wedstrijd.Na
de KPN prijsuitreiking in de jeugdherberg rijden we, voorzien van
KPN groen T-shirt en groen-blauw-wit singlet, moe naar huis
Het Oordeel van
de jury
De punten volgens de telling van Huub C.:
- 10 punten
voor de organisatie en
- 1 pluim voor
de militairen en andere vrijwilligers die voor de afzetting en
het vrijhouden van het parcours zorgden.
- 8 punten
voor de route.
Slechts 8 voor de route?
Niet omdat de route slecht was, maar je rijdt vier keer het zelfde
rondje in deze cyclo en dat geeft een minder afwisselende route
dan een rit in lijn.
Hulde
voor de moeite die PVKPN zich getroost heeft om hier een mooie dag
van te maken.
Hulde ook voor het professionele wielrengedrag van de mederenners.
Ik ben vandaag ongeveer 150 keer professioneel ingehaald.
Hulde voor Huub C. voor het maken van de foto's en de coaching.
|
