Zie Keesje! deze dode mug
Vloog nog zo even blij en vlug.
Maar 't is door onbedachtzaamheid
Dat hij nu dood op tafel leit
Hij had in 't kaarslicht zulk een zin
En vloog er onvoorzichtig in.
Nu ligt hij daar; maar 't is te laat
Er is voor 't mugje nu geen raad.
Hij werd bedrogen door de schijn.
O! Laat ons dit tot lering zijn,
Dat eer men iets gewichtigs doet
men zich wat lang bedenken moet.
Eén uur van onbedachtzaamheid
kan maken dat men weken schreit!